14 ارديبهشت 1403 / ۲۴ شوال ۱۴۴۵
شناسه خبر : 98926
شنبه 05 فروردين 1402 , 12:47
شنبه 05 فروردين 1402 , 12:47
پربیننده های امروز
مقاله و یادداشت
هرچه داریم از تو داریم ای....
جانباز ع. شاطریان
مراحل هشتگانه تبدیل شدن ایران به ابرقدرت
حجت الاسلام سید محمدحسین راجی
کابینه تناقضها و کلاهی که سرشان گذاشتند
سید محمدعماد اعرابی
ای نشسته صف اول
علیرضا ضابطی
امنیتِ خودبسنده و ماهواره ی همراه
سید مهدی حسینی
هنر رهبری شکستن قدرتهای بزرگ است
احمد رضا بهمنیار
به دانشگاه مردمی فلسطین خوش آمدید
محمدحسین آزادی
مشکل دقیقا خود رئیسی است!
عبدالرحیم انصاری
انقلاب اسلامی طلیعهی انقلاب جهانی اسلام
آقای احمدرضا بهمنیار
هفتسر اژدها در کنار ماست
یوسف مجتهد
سردفتر یک شهر دور
جانباز اعصاب و روان
ادبیات ایثار و شهادت
گزارش و گفت و گو
شب سال تحویل در مزار شهدای تبریز/تصاویر
فاش نیوز - مردم غیور و بامعرفت تبریز، لحظات تحویل سال نو را در جوار شهدا گذراندند.
درحالیکه لحظه سال تحویل 1402، نیمه شب بود اما مردم غیرتمند شهر تبریز این لحظات را با زیبایی و اشتیاق فراوان در مزار شهدای تبریز سپری کرده و سال را با دعای شهیدان تحویل نمودند.
تصاویری که ملاحظه می کنید، مربوط به این لحظات دلنشین است:
عکاس: رزمنده بهزاد پروین قدس
نظری بگذارید
بدون ویرایش از شما
آخرین اخبار
زنگ خاطره
معرفی کتاب
مصیبت آن زمان بود که تو را از دست دادیم . برای نجابت برای رازهای ناگفته برای اسارت برای شادی برای گریه پنهانی برای ارزوهای از دست رفته برای سکوت برای اطاعت بی حاصل برای برای حرمت شکسته برای فریاد در گوش های بسته ، قلبهای یخی ، برای شادی روحت ، شادی قلب مضطرب و داغدارم صلوات .
● حرف سوم
تاریخ بشر چیست؟
جز سه حرف است مگر؟
بوم
حرف اول را که من در بردگی میدانم!
جنگ هایی که همه برده طلب بوده اند
به جز از ویرانی
چه به ما داده اند؟
البته یادم رفت
که به ما داده اند
حرف سوم یا #مصیبت را
به #مصیبت دادند
نامی از استقلال
وآنکه میخواهد بماند مستقل
این #مصیبت بخشی از او میشود.
ما #مصیبت زده ی تاریخیم
نام این تاریخ
انسانیت است.
از کدامین انسان
واژه ی انسانیت معنا شده؟
مگر انسان جز به تاریخ
گواهی دارد؟
تاریخ بشر میگوید
اگر انسان نبود
قتل و غارت ها دگر معنی نداشت!
شرمساری شاید از انسانیت
واژه ای انسان صفت معنا کند
به جز این شرم
چه از ما مانده
که بخواهیم از او یاد کنیم؟
گاه با خود که به خود می نگرم
با خودم میگویم
آمدن بهر چه بود؟
اگر امروز در این دنیا که
رنج سرلوحه ی کارم شده است
با گناهان خودم
در جهانی بس پر از آتش شوم
پس خوشا حال همان کس که هنوز
به جهان نامده است
فقر انسان میکُشد
ما همچنان
در پی نامده ها حیرانیم
بر سر هرچه ندیدیم
از تعصب
خشم را داد زدیم
این تعصب از چه می آید پدید؟
حاصل شکِ درونی به یک مسئله است.
از تعصب می کشیم و از قتل
به سعادت نظری میکردیم.
آنکه از کشتن انسان به سعادت نرسید
ما بودیم
گاه ما قاتل روحیم
و گاه قاتل جسم
هرچه هستیم
برای آفرینش میکشیم
کاش تاریخ ز ما هیچ نگوید دیگر
که اگر ابلیس روزی مورخ بشود!
خوف دارم که ره آدمیت پیشه کند!
خدانگهدار